《戊午春入都请罪施介平又韩追送江干诗以谢之》拼音版

清代陈梦雷

chūndōuqǐngzuìshījièpíngyòuhánzhuīsòngjiānggànshīxièzhī--chénmèngléi

huìxiè椿chūnlínyōuhuángtǐngqīngyīnhánshǔjiéyānzhījūnzixīn

shǒushǎoniánjiāoxiāngzhōnghòuxìngxiāngyǒu

gòuhuìchángzhǎnggòngshèxiǎnzhǐchǐxiāngjiāng

xiǎnxìnggòngyuètóngzhōuwèishǒuxiāngzhōngxìn

yāoyāotáohuāróngluòjiǔyánshūzhěfēiyángqīnzhěqiángzhōuxuán

zhōuxuántàiēnshēnkǒnglèishēndàoshúzhōng

jiāojūnxiōngwǎnnǎizàiluànhòutángshàngyǒupínjiāoménduōyǒu

jūnjiéshíshíxīnkǒuchǐpíngdànzhōngjiǔyàojīnwèicānchà

chūnfēngchuījiāngshuǐzixīnwànzhuīsòngjiāngzhīgànzèngxīnzhǐ

zèngfěisuǒzhēnsuǒzhēnrénshēnjūnqīnshīyǒuēnniànzhīyínyín

míngyúnshānxiāngliáokuòyóuziniàngāotángěrwèn

陈梦雷简介

唐代·陈梦雷的简介

(1651—1723)清福建闽县人,字则震,号省斋。康熙九年进士,授编修。假归,耿精忠叛,胁以官,未受事而归。与李光地合进蜡丸,以福建虚实密报朝廷。光地独揽其功,精忠败,擢学士,梦雷下狱,戍尚阳堡。十余年释还。康熙四十年与修《汇编》,后赐名《古今图书集成》,任总裁。雍正初追论“从逆”之罪,谪戍黑龙江,卒于戍所。有《松鹤山房集》、《闲止书堂集》。

...〔 ► 陈梦雷的诗(10篇)