《徐健庵编修筵上观洗象》拼音版

清代姜宸英

jiànānbiānxiūyánshàngguānxiàng--jiāngchényīng

zhǎngānliùyuèsānshǐzhǔrénménduìshuǐliúshuǐshēngchánchánquánbēnchéng西wān

shìdōurénkànxiàngwànchēqiānliàngmànyánluóànpángchuījiǎomíngzhēngfèichuānshàng

mǎntángbīncóngróngwèilejiǔkōngzhōngbàodàoxiàngchūzhìzūncháomíngguānggōng

tuíxíngguǐmàosānshíliùjiùshēntányúnzhàlóngwānyántuānhuígèngrénfān

xiǎoqiántuīpáijiāngjūnyíngqúnxiànghuíjiùzhōngxiàngxíngzhízhú齿chǐmáotuōluòyáncuītuí

zhǎngzhěwèijiěshìjīngjīnzhīsuìwénshuōxiāncháowànchūgòngchēyuǎnnánzhì

zhōnggèngshítàipíngcháochuǎngzéicánshénjīngrěnshísānpǐnliàoshǒulèixiàshēngāimíng

cāngsāngbiànhuànchénmèngmiǎnqiángzhúduìliúcánshēngmángmángjiùshìjūnshuōquànjūnqiěyǐnbēizhōng

姜宸英简介

唐代·姜宸英的简介

姜宸英

姜宸英(1628-1699),明末清初书法家、史学家,与朱彝尊、严绳孙并称“江南三布衣”。字西溟,号湛园,又号苇间,浙江慈溪人。明末诸生,康熙十九年以布衣荐入明史馆任纂修官,分撰刑法志,记述明三百年间诏狱、廷杖、立枷、东西厂卫之害。又从徐乾学在洞庭山修《大清一统志》。在京因得罪大学士明珠受冷遇。康熙三十六年70岁始成进士,以殿试第三名授翰林院编修。越两年为顺天乡试副考官,因主考官舞弊,被连累下狱死。著有《湛园集》、《苇间集》、《海防总论》。

...〔 ► 姜宸英的诗(6篇)